درباره ما

این متن را برای قسمت "درباره ما"( گوشه سمت راست بالای وبلاگ) نوشته ام. پس اگر نظری دارید درباره آن بدهید و یا اگر با نفس وجود آن در وبلاگ مخالفید نیز ابراز کنید. ور نه به اتکای آنکه ما برای آن وقت گذاشتیم و با التماس از دوستان متصدی وبلاگ، آن را در وبلاگ بارگذاری خواهیم کرد.

******

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم / جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است / کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم

شاه اگر جرعه رندان نه به حرمت نوشد / التفاتش به می صاف مورق نکنیم

خوش برانیم جهان در نظر راهروان / فکر اسب سیه و زین معرق نکنیم

گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید / گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم

حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او / ور به حق گفت جدل با سخن حق کنیم

ما که هستیم؟ آیا نام ونام خانوادگی کافی است که نشان دهد ما کیستیم . شماره شناسنامه نیز حتماً لازم است. باز هم ممکن است اشتباه شود. پس لطفاً کد ملی تان را نیز بگویید. اگر لطف کنید و آدرس دقیق را نیز بنویسید به نظرم دیگر مشخص شود که کیستید.
اما هیچ یک از اینها نشان نمی دهد که ما کیستیم. چرا که احتمال اینکه نام من احسان باشد یک در چند میلیون بوده است.يعني ممکن بوده است که من هر نام دیگری داشته باشم یا هر شماره شناسنامه دیگری یا هر کد ملی دیگری، پس هیچ یک از اینها نمی گوید که ما کیستیم. بنابراین از نوشتن نام وسایر مشخصات می گذریم تا بدانیم حقیقتاً ما کیستیم.

در میانه دهه هفتاد یکدیگر را یافتیم و با هم زیستیم. دانشجو بودیم و محفلمان خوابگاه و خانه دانشجویی. در پایان دهه هفتاد فارغ التحصیل شدیم و زندگی را آغاز کردیم.
هر چه در راه زندگی بیشتر قدم گذاشتیم از هم دور تر شدیم. فاصله دیدارها طولانی تر شد و هم دلی ها و درد و دل ها گاه به گاه. اما ما که طاقت دوریمان نبود باز یکدیگر را یافتیم اما اینبار در دنیایی مجازی که تصویری از زندگی حقیقی ما داشت. این بود که هم آوا را بنیان نهادیم تا دوستی مان را پایدار نگاه داریم و تاریخش را به تاریخ مکتوب دنیا پیوند زنیم. آمدیم تا نشان دهیم که هنوز می توان گروه های دوستی را نگاه داشت و تکنولوژی را ، که تا کنون جز غربت دلها رهاوردی نداشته است، افسار زدیم تا به خدمت قربت دوستان آید.
حال با مرور زمان جمع دانشجویی هم آوا ماندگارتر و بزرگتر شده و شاهد نسل دوم خود است. هم آوایان دیروز امروز پدر شده اند و نام همسرانشان و خواهران و برادرانشان در میان دیگر دوستان قدیمی شان آمده است که شیخ اجل می فرماید: " برادر هم دوست به!".
امروز نگاه ما به آینده مان بیشتر از هر زمان دیگر بلند پروازانه است. نام ما گویای حال ماست. ما هر چه هستیم هم آواییم. اگر می خواهید آوای مان را بشنوید نگاهی به وبلاگمان بیفکنید که انعکاس آوایمان هر روز در آن طنین انداز است.

بیار باده که ایام غم نخواهد ماند / چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند
چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است / چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند
سرود مجلس جمشید گفته اند این بود / که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند
بر این رواق زبرجد نوشته اند به زر / که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند