شرق و دو مطلب خواندنی

اول : روزنامه ی شرق در شماره ی چهارشنبه بیست وپنجم آذر ماه گفتگویی چاپ کرده است با آلينا فرناندز تنها دختر فيدل كاسترو. این گفتگو بسیار خواندنی است و از زوایایی سخت آموزنده. از یک سو برای من ( و مایی) که فيدل كاسترو را یا از طریق ادبیات رسمی حاکم و یا در فضای بسیار چپ گرای (یا بهتر است بگویم غرب ستیز) حاکم بر ادبیات روشنفکران مان شناخته ایم، تصویری دیگرگون از این رهبر آمریکا ستیز ارائه می کند، آنهم از زبان یکی از نزدیکانش. تفسیر این نکته را بر عهده ی خواننده ی این گفتگو می گذارم. از دیگر سو خواندن این گفتگو مرا به فضای کتاب سترگ ماریو بارگاس یوسا نویسنده ی بزرگ آمریکای لاتین با نام سور بز پرتاپ می کند. در آن داستان هم با دختر نخست وزیر کشوری در سیطره ی "پیشوایی" مواجه بودیم گریخته از آن کشور. آلينا فرناندز شاید سرنوشت تلخ قهرمان رمان یوسا را از سر نگذرانده باشد که در سنین نوجوانی اش پیشکش "پیشوا" شد، اما همانند او فضا وموقعیتی مشابه را زیسته است. در حین خواندن این گفتگو مدام به استادی یوسا در خلق شاهکاری فکر می کردم که از هر موقعیت مشخصی فراتر می رود و نشان می دهد که قدرت با زندگی انسانی چه می کند، صرف نظر از هر مکتبی که به آن متعلق باشد

دوم: استعفای ديويد بلانكت وزیر کشور کابینه ی تونی بلر گویا حادثه ای خبرساز در میان مطبوعات ممالک مترقیه بوده است. نخست به دلیل شخصیت او (برای من یکی که بسیار جالب بود وقتی که فهمیدم وزیر قدرتمند کابینه ی بریتانیا یک نابینا بود.) و دیگر به دلیل نحوه ی کناره گیری او. مهدی جامی چند روز پیش مطلبی بسیار خواندنی در این باب نوشته بود. در مورد شخصیتی که به قول جامی، هندوستان تايمز نوشته است که اگر شکسپير زنده بود از آن برای ساختن يک درام تراژيک نمی گذشت. این مطلب را از خود وبلاگ مهدی جامی نیز می توانید بخوانید

با درود

وحید