سلام

اول: درود بر مهرداد و بهزاد عزیز که همت کردند و تنور این وبلاگ را روشن کردند. باقی می ماند همت من و دیگران که در لبیک به اینان بپیوندیم
دوم: قرار است این وبلاگ وسیله ای باشد برای اطلاع از تجربه های روزمره یا (اندکی دست بالاتر تجربه های فرهنگی تری! ) که بجه های جمع ما از سر می گذرانند و می نویسند تا دوستانشان را هم از وجود انها باخبر کنند . پس بنویسید
سوم: فراموش نمی کنم که مهمتر از هر چیز و بهتر است بگویم امیدوارم که این وبلاگ در این زمانه ی بی خبری و دود و ترافیک
و " وقت ندارم ها" وسیله ای باشد برای اطلاع از حال همدیگر و بیشر شدن ارتبطاتمان

باز هم ممنون از بهزاد و مهرداد
وحید